Olivia Hernaïz

 The Solastagia Screening Center

2022

The artwork is built around the concept of ‘solastalgia’, a neologism coined in 2003 by the Australian philosopher Glenn Albrecht to describe the situation of many people in Australia. Derived from the contraction of the words ‘solace’ and ‘nostalgia’, solastalgia can be defined as a loss of the reassurance one usually finds in one’s immediate environment - the feeling of being ‘at home’. The diorama designed as a meticulous little theatre opens a scene: an austere call centre lost in the middle of a drought-ridden African savannah. After waiting several minutes while listening to the sound of Vivaldi’s Four Seasons, the visitor is put through to a Solastalgia Screening Centre employee named Sekhmet, a reference to the Egyptian goddess of epidemics, who issues them a footprint denial safe ticket - words that sound strangely familiar - certifying their indifference to their own guilt.

—

Cette oeuvre est construite autour du concept de « solastalgie », néologisme inventé en 2003 par le philosophe australien Glenn Albrecht pour décrire la situation de nombreux habitants en Australie. Issu de la contraction des termes “solace” et “nostalgia”, traduits par «réconfort» et « nostalgie », la solastalgie se définit comme une perte du réconfort habituellement trouvé par chacun dans son environnement proche — ce sentiment si apaisant de se sentir « chez soi ». Le diorama pensé comme un minutieux petit théâtre plante le décor : un call center austère perdu au milieu d’une savane africaine asséchée. Après plusieurs minutes d’attente sur fond des “Quatre Saisons de Vivaldi”, le/la visiteur.se entre en contact téléphonique avec une employée du “Solastalgia Screening Center” prénommée Sekhmet, clin d’oeil à la déesse égyptienne des épidémies. Cette dernière lui délivrera un “footprint denial safe ticket” — mots qui résonnent de manière étrangement familière —, lui certifiant son indifférence face à sa propre culpabilité.

—

Dit werk is gebaseerd op het concept ‘solastalgie’, een neologisme dat in 2003 door de Australische filosoof Glenn Albrecht werd bedacht om de situatie van veel inwoners van Australië te beschrijven. Solastalgie is een samentrekking van de termen ‘solace’ en ‘nostalgia’, wat ‘troost’ en ‘nostalgie’ betekent, en wordt gedefinieerd als het verlies van de troost die iedereen gewoonlijk vindt in zijn directe omgeving – dat zo rustgevende gevoel van ‘thuis zijn’. Het diorama, ontworpen als een minutieus klein theater, zet de toon: een sober callcenter, verloren in het midden van een uitgedroogde Afrikaanse savanne. Na enkele minuten wachten op de achtergrondmuziek van ‘De vier jaargetijden’ van Vivaldi, komt de bezoeker telefonisch in contact met een medewerkster van het ‘Solastalgia Screening Center’ genaamd Sekhmet, een knipoog naar de Egyptische godin van de epidemieën. Zij geeft hem een ‘footprint denial safe ticket’ – woorden die vreemd vertrouwd klinken – waarmee zij zijn onverschilligheid ten opzichte van zijn eigen schuld bevestigt.

Exhibition view Please hold the line, Baronian gallery, Brussels, 2022

THE AFTER SALE SERVICE

2023

« The After-sale service » is a two-colour screenprint inspired by an advertisement from the 1980s published in “Géo Magazine”, which shows a computer in the middle of the savannah, surrounded by a family of lions. This advertisement, which is featured in the video work “The Solar Economy”, is the basis for the diorama “The Solastalgia Screening Center”. On the computer screen, the original graphics have been replaced by two lions facing each other, the standing lion of a French car brand and Stadel’s lion-man, one of the oldest sculptures found to this day. This trilogy refers to our daily relationship with advertising messages, which are often anchored in our collective imagination and function in a subliminal way.

___

« The After-sale service » est une sérigraphie bicolore inspirée d’une publicité désuète des années 1980 publiée dans le magazine « Géo Magazine », qui présente un ordinateur au milieu de la savane, entouré d’une famille de lions. Cette publicité qui se retrouve dans l’oeuvre vidéo « The Solar Economy » est à l’origine du diorama «The Solastalgia Screening Center ». Sur l’écran d’ordinateur, les graphiques originaux ont été remplacés par deux lions qui se font face, le lion debout d’une marque de voiture française et l’homme-lion de Stadel, une des plus ancienne sculpture retrouvée à ce jour. Cette trilogie renvoie à notre relation quotidienne aux messages publicitaires ancrés bien souvent dans notre imaginaire collectif et fonctionnant de la sorte par la voie subliminale.

___

“The After-sale service” is een tweekleurige zeefdruk geïnspireerd op een verouderde advertentie uit de jaren 80, gepubliceerd in het tijdschrift “Géo Magazine”, waarop een computer te zien is midden in de savanne, omringd door een familie leeuwen. Deze advertentie, die terug te vinden is in het videowerk “The Solar Economy”, ligt aan de basis van het diorama “The Solastalgia Screening Center”. Op het computerscherm zijn de originele afbeeldingen vervangen door twee leeuwen die tegenover elkaar staan: de staande leeuw van een Frans automerk en de leeuw-man van Stadel, een van de oudste sculpturen die tot nu toe zijn gevonden. Deze trilogie verwijst naar onze dagelijkse omgang met reclameboodschappen die vaak verankerd zijn in ons collectieve bewustzijn en op die manier op een subliminale manier werken.